Niedowidzenie
by
Niedowidzenie może być konsekwencją braku stymulacji wzroku.
Niedowidzenie to obniżenie ostrości widzenia w jednym bądź w obojgu oczach. Oko niedowidzące widzi nieostro nawet przy zastosowaniu okularów czy soczewek.
Mówimy o dwóch typach niedowidzenia:
funkcjonalnym – oko anatomicznie jest prawidłowe, a jedynie czynnościowo nie funkcjonuje poprawnie,
organicznym – przyczyną niedowidzenia jest zmiana w anatomii oka bądź strukturach drogi wzrokowej.
Niedowidzenie może być konsekwencją braku stymulacji wzroku w wieku niemowlęcym
Nieprawidłowe wrażenia wzrokowe są wynikiem tworzenia się nieprawidłowego obrazu przez oko, który jest przekazywany do mózgu. Te „wady” powstają, gdy:
- dziecko ma zeza
- różnowzroczność (wady wzroku na obu oczach mają różną wartość), duża wada wzroku
- brak stymulacji.
Co możemy zrobić?
Im wcześniejsza diagnoza, właściwe i konsekwentne postępowanie tym większa szansa na sukces, ponieważ wady wzroku w większości da się wyleczyć. Największe szanse na pokonanie wady wzroku mają dzieci, u których niedowidzenie zostanie wykryte przed trzecimi urodzinami.
Etapy leczenia:
- Usunięcie wszelkich czynników przeszkadzających w widzeniu np. zaćma (jeśli istnieją wrodzone, bądź wcześnie nabyte wady układy optycznego oka)
- Korekcja wady refrakcji (w każdym przypadku, jest to niezwykle ważny etap)
- Wymuszenie używania gorszego oka przez ograniczenie używania oka lepszego
- Praca nad widzeniem obuocznym.
Poniżej przykłady ćwiczeń, które stymulują wzrok najmłodszych – warto wykorzystać je podczas wspólnej zabawy w domu:
- w przyciemnionym pomieszczeniu przesuwaj od środka do zewnątrz oraz z powrotem źródło światła, np. pochodzące z latarki;
- zmieniaj odległość, kolor światła oraz tempo przesuwania;
- wykorzystanie dodatkowego oświetlenia twarzy (latarka, lampka) – w efekcie dziecko podąża wzrokiem za światłem;
- dotykanie ręką dziecka twarzy bliskiej osoby;
- pokazywanie dziecku ubranek podczas rozbierania/ ubierania, dodatkową stymulacją może być wykorzystanie intensywnych wzorów, takich jak kolorowe, kontrastowe wzory (kropki, zygzaki);
- wspólne „czytanie” książeczek kontrastowych;
- wykorzystanie ciekawych i kolorowych zabawek podczas kąpieli;
- pokazywanie dziecku jego części: ciała, np. stóp i rączek;
- wykorzystanie podczas zabawy kolorowych, jaskrawych zabawek;
- kolorowe skarpetki / odblaski/ rękawiczki/ dzwoneczki zakładane na dłonie oraz stopy;
- zainteresowanie dziecka łyżeczką, butelką, kubkiem, talerzem.